Specyfika kuchni góralskiej opiera się na dostępności składników i prostocie ich przyrządzania. Surowy klimat górski nie sprzyjał uprawie oraz hodowli zwierząt, dlatego też tradycyjne potrawy góralskie opierają się głównie na owocach lasu, mięsie, a także warzywach, które najczęściej były uprawiane w tych regionach. Korzystając również z dostępności gospodarstw, w kuchni góralskiej nie brak mącznych dań, które miały za zadanie nasycić domowników. Przedstawiamy sekrety kuchni góralskiej.
Główne składniki w tradycyjnej kuchni góralskiej
Każdy region może poszczycić się specyficznymi wyrobami na swoim terenie. Kuchnię góralską można określić jako raczej jarską, ponieważ mięso na tych terenach było drogie i trudno dostępne. Przeciętny góral mógł sobie na nie pozwolić jedynie w dni świąteczne. Najczęściej wybierano wtedy baraninę ze względu na popularny na tym obszarze chów owiec. Podstawą do wielu potraw było jednak mleko, a także produkty, które wykonywano na jego bazie, takie jak maślanka. Dodatkowo wiele składników miało charakter zbożowy, czyli mąki i kasze. Bazą warzywną dla wielu potraw były także bardzo popularne ziemniaki oraz kapusta. Często dodawano też grzyby. Potrawy w restauracji góralskiej powinny być maksymalnie sycące i miały za zadanie na długo powstrzymywać głód. Nie bez znaczenia była również prostota ich wykonywania, a także maksymalne wykorzystanie każdego ze składników.
Przykładowe dania kuchni góralskiej
Najbardziej popularnym daniem góralskim jest oczywiście kwaśnica, czyli zupa z kiszonej kapusty. Dzięki możliwości kiszenia kapusty górale przechowywali ją przez całą zimę aż do wiosny. W kwaśnicy oprócz kapusty znajdziemy też grzyby i mięso. Kolejnym daniem może być placek po zbójecku, który jest popularny również w innych regionach Polski. Przygotowuje się go z ugotowanych i zmielonych ziemniaków w formie dużego i cienkiego placka. Często podawany jest z gulaszem mięsnym. Oczywiście nie można zapomnieć o uwielbianych przez turystów oscypkach, które wyrabiane są wyłącznie w bacówkach podczas letniego wypasu owiec. Posiadają znak “Chroniona Nazwa Pochodzenia”, co oznacza, że ich produkcja odbywa się wyłącznie na określonym terenie. Oscypek jest twardym, wędzonym serem z mleka owczego (którego zawartość nie może być mniejsza niż 60%), czasem z dodatkiem mleka krowiego (maksymalnie 40%). Ser robi się z masy powstałej po ścięciu się mleka i wytworzeniu bundzu.